ถึง...คุณครูบนฟ้า

เนื้อเรื่อง

กว่าจะเรียนจบคนเราก็คงได้เรียนกับคุณครูมากมายหลายท่าน แต่ละท่านก็มีวิธีกรสอนและบุคลิกแตกต่างกันไป ยังมีเรื่องราวของคุณครูท่านหนึ่งที่จะยังคงอยู่ในใจของศิษย์คนนี้และทุกๆคนตลอดไป หากนับย้อนกลับไปคงเป็นเวลาเกือบสิบปีแล้ว ที่ข้าพเจ้าได้เรียนกับคุณครูท่านนี้ ท่านเป็นคุณครูสอนวิชาพุทธศาสนาและภาษาอังกฤษในชั้นประถมศึกษาตอนต้น คุณครูท่านนี้เป็นคุณครูที่ดุมากในสายตาของข้าพเจ้า ท่านไว้ผมยาว และรัดผมเรียบร้อยทุกครั้งที่มาโรงเรียน ในชั่วโมงเรียนพระพุทธศาสนาคุณครูท่านนี้ จะพานักเรียนไปเรียนห้องเรียนพระพุทธศาสนา ซึ่งจะเป็นห้องโล่งๆ เวลาเข้าไปเรียนก็จะต้องคุกเข่าเดินเข้าไปนั่งให้เรียบร้อย ในท่าเทพบุตรและท่าเทพธิดา เพื่อทำการสวดมนต์และนั่งสมาธิก่อนเรียน ข้าพเจ้าไม่ค่อยชอบเลย เพราะท่านั่งนี้เวลานั่งนานจะทำให้เป็นเหน็บชา นอกจากนี้ยังมีการบ้านของคุณครูท่านนี้ซึ่งจะต้องทำให้เรียนร้อยก่อนถึงชั่วโมงเรียน การบ้านข้อแรกคือ จะต้องไปสวดมนต์ในบทต่างๆ ที่คุณครูกำหนด นอกเหนือเวลาเรียน ข้าพเจ้ามักจะโดนทำโทษเสมอๆ เพราะไม่สามารถสวดมนต์ตามที่คุณครูกำหนดได้ การสวดมนต์ต่อหน้าคุณครูเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้ากลัวและตื่นเต้นเป็นที่สุด กลัวที่ไม่สามารถจำบทสวดมนต์ได้ และกลัวในตัวของคุณครูเอง น้อยครั้งมากที่ข้าพเจ้าจะไปสอบสวดมนต์ผ่าน การบ้านอีกข้อหนึ่งคือการอ่านเรื่องที่จะเรียนในครั้งต่อไปก่อน และการทำแบบฝึกหัดก่อนเข้าห้องเรียน โดยคุณครูจะมาเฉลยในต้นคาบเรียน ให้นักเรียนเตรียมปากกาแดงไว้เพื่อตรวจแบบฝึกหัดของตัวเอง นอกจากนี้ทุกครั้งก่อนถึงชั่วโมงเรียนวิชาภาษาอังกฤษ จะเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ชอบและตื่นเต้นเป็นที่สุดอีกเช่นกัน เพราะคุณครูจะให้ท่องศัพท์มาก่อน เมื่อถึงเวลาเรียนก็จะมีการเขียนคำศัพท์ก่อนเรียน ซึ่งข้าพเจ้าก็มักจะเขียนไม่ถูก โดนแก้คำผิดนั้นๆ เสมอโดยการเขียนคำศัพท์นั้นใหม่  1 หน้า ในตอนนั้นข้าพเจ้ายังเด็กมาก ไม่เคยเข้าใจสิ่งที่คุณครูสอน หรือการบ้านที่คุณครูให้ทำ แต่ในปัจจุบันข้าพเจ้าเข้าใจแล้ว การที่คุณครูสอนให้สวดมนต์ และการทำงานที่ได้รับมอบหมาย เป็นการฝึกตนเองให้มีระเบียบวินัย และเข้าใจถึงหลักของศาสนา ข้าพเจ้าขอขอบคุณคุณครูท่านนี้ในทุกๆคำสอน แม้ว่าคุณครูจะจากไปนานแล้ว แต่ข้าพเจ้าจะยังคงนึกถึงคุณครูท่านนี้เสมอแม้เวลาจะเลยผ่านมานานแค่ไหน ข้าพเจ้าจะสวดมนต์ตอนเช้า เพื่อเป็นการเริ่มต้นวันใหม่ที่ดี และจะนำทุกคำสอนของคุณครูไปใช้ในชีวิตประจำวัน ทุกวันนี้ข้าพเจ้าชอบภาษาอังกฤษมากขึ้น รู้และเข้าใจว่าเป็นภาษาที่สำคัญต่อการเรียนและการทำงานเป็นที่สุด ขอบคุณพื้นฐานความรู้ที่คุณครูได้สอนมาตั้งแต่ชั้นประถม ข้าพเจ้าอยากบอกคุณครูว่า ตอนนี้ข้าพเจ้ากำลังจะเรียนจบแล้ว ลูกศิษย์คนนี้จะเป็นคนดีของสังคมต่อไป และจะนำความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาทำให้เกิดประโยชน์ และพัฒนาประเทศชาติต่อไป ถ้ามีโอกาสจะเดินตามรอยคุณครูเป็นแม่พิมพ์ที่ดีของชาติ สร้างคนให้เป็นคนดีต่อไป